เมื่อเราจะทำการวิเคราะห์ไวเบรชั่น ส่วนที่สำคัญส่วนหนึ่งคือการได้มาซึ่งข้อมูลที่มีคุณภาพ ดังนั้นเครื่องมือ และอุปกรณ์ที่ใช้ในการทำงานควรจะต้องเลือกให้มีความเหมาะสม และต้องมีคุณภาพที่เชื่อถือได้

 

สำหรับการวัดการสะเทือนหากแบ่งตามลักษณะการรับสัญญาณ จะแบ่งออกได้เป็น 3 แบบ คือ

1. การวัดระยะห่าง (Displacement measurement)  การวัดแบบนี้จะใช้กับเครื่องจักรที่ใช้แบริ่งกาบ (Plain bearing) หรือ บุช ที่ไม่ได้ใช้ตัวเม็ดกลม (ball bearing) ในการช่วยลดแรงเสียดทาน โดยแบริ่งกาบนี้จะใช้คุณสมบัติของของไหลในการพยุงตัวเพลาให้ลอยขึ้น โดยขณะทำงานเพลาจะไม่เสียดสีกับเคสของเพลา ซึ่งอุปกรณ์ที่ใช้จะเป็นหัววัดแบบ eddy current probe โดยจะแปลงสัญญาณแม่เหล็ก มาเป็นระยะห่าง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2. การวัดความเร็วในการเคลื่อนที่ (Velocity measurment) หากพูดถึงเครื่องมือวัดที่จะได้ผลออกมาเป็นค่าความเร็วโดยตรงนั้น ปัจจุบันไม่เป็นที่นิยมเนื่องจากอุปกรณ์ไม่ทนทานต่อการกระแทก เพราะหัวที่ใช้นั้นจะใช้หลักการของมวลแม่เหล็ก เคลื่อนที่ตัดผ่านสนามแม่เหล็ก ภายในหัววัดทำให้ได้ค่าความเร็ว    ของการวัด   ลักษณะนี้เป็นการวัดที่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3. การวัดความเร่ง (Acceleration measurement) เป็นการวัดโดยตรวจจับการสั่นสะเทือนโดยใช้ความเร่ง ซึ่งการวัดความเร่งจะเป็นการวัดที่นิยมใช้กับเครื่องมือวัดแบบ portable เนื่องจากหัววัดแบบนี้มีความทนทานสูง